BLOG ANI I PIOTRKA. AKTUALNE RELACJE Z PODRÓŻY DLA RODZINY, PRZJACIÓŁ I WSZYSTKICH CIEKAWYCH ŚWIATA.

piątek, 21 listopada 2008

SALTA, "do wiosel!/ ¡a remar!"

No i wreszcie! Wybralismy sie na nasz pierwszy wspolny rafting. Odbyl sie on na rzecze Rio Juramento. Po podpisaniu dokumentu, ze do pontonu wchodzimy na wlasna odpowiedzialnaosc i po krotkiej prezentacji, w jaki sposob nie skonczyc za burta, rozpoczelismy splyw. W przygodzie uczestniczylo w sumie 7 osob i... dwa sympatyczne psy. Czworonogi nalezaly do naszego 'kapitana', Niemca Franka, ktory zakochawszy sie w Argentynie bezpowrotnie porzucil swoj kraj. Choc urode mial typowo germanska zaskoczyl nas jego wyluzowany sposob bycia i poczucie humoru, ktorego miaszkancom kraju nad Renem zazwyczaj brakuje;)
Pierwsze 20 minut splywu bylo bardzo spokojne. Potem zarty sie skonczyly, nadeszly przelomy na rzece a wraz z nimi krzyki, piski i szalenstwo na calego. Duze wrazenie zrobily na nas psy, ktore ze stoickim spokojem biegaly sobie jakby nigdy nic po pontonie. Dwie godziny splywu minelo jak z bicza trzasnal i chcialo sie krzyczec: jeszcze! No ale w koncu wszystko, co dobre szybko sie konczy. Na pocieszenie zostalo nam asado (argentynskie grillowanie). Nie pamietam, kiedy osatnim razem z takim apetytem pochlonelismy mieso w takich ilosciach!!!
Na koniec serdeczne pozdrowienia dla Danielle z Brazyli i Ruth z Nowej Zelandi, z ktorymi wspolnie przezyczlismy te szalona przygode.
...................................................................................................
¡Por fin! Fuimos juntos a nuestro primer rafting. Tuvo lugar en el rio Juramento. Antes de comenzar tuvimos que signar un documento que vamos a nuestra propia responsibilidad. Tambien nos instruaron que hacer en los momentos de peligro. En la aventura participaron 7 personas y... dos perros muy simpaticos. Los perros pertenecian a nuestro 'capitan'. Era aleman y se llamaba Frank. Se enamoro totalmente en Argentina y hace 8 anos que no visito su pais natal. Aunque tenia un aspecto tipico germanico nos enctanto porque era 'tranqui argentino' y tenia el sentido de humor que normalmente les falta a los alemanes.
Primero 20 minutos era muy facil de navegar. Luego alcanzamos los rapidos y empezo el entretenimiento. Gritamos a toda fuerza haciendo todo lo posible para no caer de la balsa. Nos impresionaban los perros que estaban muy tranquilos. Para ellos era un pan comido. Dos horas del rafting paso en cerrar y abrir los ojos. Despues de la aventura comimos junto con nuestro equipo un asado. Teniamos tanto hambre que devoramos grandes cantidades del carne.
Aprovechando de la ocasion queremos dar recuerdos a Danielle de Brasil y Ruth de Nueva Zelanda, con quienes pasamos esta aventura.

1 komentarz:

  1. CZesc podoznicy.wreszcie doatarlam do waszego bloga.Obiecuje nadrobic zaleglosci.pozarawiam Was gorąco.PS:jestecie niesamowici.hasta pronto.

    OdpowiedzUsuń